บทสี่สิบเก้า

“เอาล่ะ ไปกันเถอะ” และแล้วชายทั้งสามก็มุ่งหน้าไปยังคลับ

“แด๊ดดี้คิดว่าจะมีวันไหนที่แด๊ดดี้จะรู้สึกสบายใจพอที่จะเล่นซีนกับพวกเราไหมครับ” ดีแลนเอ่ยถามขณะเกาะแขนของไมเคิลไว้แน่น

“พ่อก็คิดว่าอย่างนั้น” เขาตอบตามตรง อาจจะไม่ใช่ตอนนี้ แต่สักวันหนึ่ง

.......

ฉากการแสดงได้เริ่มขึ้นแล้ว โดมิแนนท์คนอื่นกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ